كوه‌ها، پایه‌های زمین‌

از نظر علمی، رشته كوه‌ها وزنه‌هایی هستند كه نقش مهمی در حفظ تعادل پوسته زمین دارند و با ایجاد استحكام در

قسمت پوسته زمین از آن در برابر هر گونه آسیب احتمالی محافظت می‌كنند؛ به همین علت پس از گذشت قرن‌ها از زمان تشكیل كره زمین، علی‌رغم وجود فشارهای بسیار زیاد در بخش داخلی زمین و همچنین جریان‌های رفت و برگشتی، پوسته زمین همچنان بدون تغییر باقی مانده است. در آیات قرآنی نیز رشته كوه‌ها به پایه‌های محكمی تشبیه شده‌اند كه نقش مهمی در برقراری تعادل در پوسته زمین دارند. این تشبیه یك حقیقت علمی است كه بیش از 1400 سال پیش در قرآن به آن اشاره شده و بدون تردید در آن زمان تنها كسی كه خالق زمین و آسمان و همه موجودات است می‌توانسته از این حقیقت علمی كه امروزه محققان براساس شواهد علمی به آن پی برده‌اند، آگاهی داشته باشد. اگرچه زمین سیاره كوچكی است كه انسان امروزی می‌تواند در طول یك روز یا حتی كمتر از یك روز به دور آن سفر كند، اما هنوز هم با وجود این كه بشر توانسته است به دستاوردهای علمی بزرگی دست یابد. نفوذ به اعماق زمین به علت وجود منابع عظیم انرژی گرمایی و فشار درونی بالای آن غیرممكن است. در آیات قرآنی خداوند به انسان می‌فرماید: پوسته زمین را مورد مطالعه قرار داده و آثار و نشانه‌های فسیلی در سطح زمین را مورد بررسی قرار دهد چراكه شواهد به جا مانده از دوره‌های گذشته زمین‌شناسی را می‌توان در صخره‌های سنگی به صورت فسیل‌ها یا بقایایی مدفون شده این موجودات در اعماق خاك یافت كه براساس آن بررسی لایه‌های مختلف زمین‌شناسی در پوسته از تاریخ پیدایش زمین نیز امكان‌پذیر خواهد بود. این در حالی است كه در پایان قرن هجدهم میلادی جیمز هاتون كه از زمین‌شناسان معروف آن دوره بود، بررسی تاریخ گذشته زمین براساس لایه‌های زمین‌شناسی پوسته زمین را مورد تایید قرار داد و به اثبات رساند. همه ما می‌دانیم كه در نتیجه وقوع سیل و طوفان در گذشته، چگونگی توزیع خشكی‌ها و آب‌ها در سطح زمین بارها دستخوش تغییرات شده است و به همین علت قطعه‌هایی از بدن حیوانات؛ انسان‌ها و همچنین بخش‌های مختلف گیاهان را می‌توانیم در لایه‌های مختلف پوسته زمین بیابیم.

قرآن، معجزه همه عصرها

معجزه هر عصرى، لازم است در خور عصر خود باشد تا از تأثیرگذارى آن، چیزى كاسته نشود؛ بدین جهت، در عصر حضرت موسى كه قوم او در جادوگرى سرآمد بودند، معجزه او از جنس سحر بود و چون در عصر حضرت عیسى، علم طب، پیشرفت قابل توجّهى داشت، معجزه او شفاى بیماران واحیاى مردگان بود. در زمان بعثت پیامبر اسلام(ص) نیز چون فرهنگ شعر و شاعرى و سخنورى در اوج قرار داشت، معجزه پیامبر اسلام صلى‏الله‏علیه‏و‏آله متنى زبانى بود كه تفوّق پیامبرى او را ثابت مى‏كرد و فقط براى آن روزگار نبود؛ بلكه چون پیامبر اسلام (ص) ، خاتم نیز بود، معجزه او مى‏باید جاویدان و براى همه اعصار باشد، نه زمانمند و مكانمند؛ بدین جهت، معجزه او با آن زمان و همه دوران‏ها متناسب شد.

قرآن، افزون بر عنایت به عصر خود، كتاب تمام دوران‏ها و كتاب هدایت و تربیت همه انسان‏ها است و خداوند متعالى به این نكته اشاره مى‏فرماید: وَ نَزَّلْنَا عَلَیْكَ الْكِتَابَ تِبْیَانا لِكُلِّ شَیْءٍ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً وَ بُشْرَى لِلْمُسْلِمِینَ، ما این كتاب [آسمانى] را بر تو نازل كردیم كه بیانگر همه چیز، و سبب هدایت و رحمت و بشارت براى مسلمانان است. (نمل (27): 89)

علاّمه طباطبایى نیز در این خصوص مى‏فرماید: قرآن مجید در مطالب خود، به امتّى از امم مانند امّت عرب یا طایفه‏اى از طوایف مسلمانان اختصاصى ندارد؛ بلكه با طوایف خارج از اسلام نیز سخن مى‏گوید ... و با هر طایفه‏اى از این طوایف به احتجاج پرداخته، آنان را به سوى معارف حقّه خود دعوت مى‏كند. (طباطبایى، 1372: 20)

خداوند در بسياري از آيات قرآن ,انسان را دعوت به تفكر در طبيعت مي كند. تعدادي از اين آيات در اينجا آورده شده اند. قابل ذكر است كه عكسها زير بر اساس سليقه شخصي جمع آوري شده اند و ممكن است نشان دهنده عمق آيات نباشند